Hemisekcja i radektomia – charakterystyka zabiegów

Hemisekcja oraz radektomia to zabiegi z zakresu chirurgii stomatologicznej, które polegają na usunięciu chorych, zniszczonych tkanek (korzenia lub części korony) z zachowaniem zdrowego fragmentu zęba. Opisywane „procedury” mają najczęściej miejsce na „trzonowcach” – wtedy, kiedy są potrzebne do odbudowy protetycznej, a dotychczasowe formy leczenia zawiodły.

Hemisekcja i radektomia są przeprowadzane w momencie, gdy wszystkie możliwości leczenia zachowawczego zostały już wyczerpane albo są niewykonalne. Konieczność wcielenia zabiegu w życie widać szczególnie we wskazaniach – w pierwszym przypadku są to bowiem pionowe złamania zęba lub jednego z korzeni, ubytki kości czy inne procesy chorobowe, a w drugim – np. zaawansowana próchnica, zmiany okołowierzchołkowe oraz złamanie narzędzia w kanale. Na czym jednak dokładnie polegają podobne „procedury”?

Chirurgia stomatologiczna – hemisekcja i radektomia 

Opisywane zabiegi są wykonywane na zębach wielokorzeniowych, dlatego „pod lupę” trafiają najczęściej „trzonowce”. Lekarz musi być pewien, gdzie przebiega granica między zdrowymi a chorymi tkankami, dlatego w obu przypadkach przeprowadza się badanie RTG. Dopiero na tej podstawie jest wydawana ostateczna decyzja o konieczności hemisekcji lub radektomii. Jak dodają specjaliści z lubelskiego Centrum Stomatologicznego „New-Dent”, zabieg wykonywany jest najczęściej w znieczuleniu miejscowym (zdecydowanie rzadziej w ogólnym).

Hemisekcja polega tutaj na usunięciu chorej części korony z korzeniem za pomocą wiertła oraz innych narzędzi, a następnie zszyciu miękkich tkanek. Lekarz przekazuje pacjentowi informacje na temat sposobu mycia zębów po zabiegu, a także ew. dawkowania leków przeciwbólowych (o ile zajdzie taka potrzeba). Radektomia dotyczy z kolei tylko jednego, ale „zainfekowanego” korzenia, bez naruszania korony. To zabieg z zakresu chirurgii stomatologicznej w Lublinie (np. wykonywany jako „ostatni ratunek” dla zęba), który jest uznawany za wysoce skomplikowany.

Hemisekcja i radektomia – przeciwwskazania 

Przedstawiane „procedury” mają swoje ograniczenia. Hemisekcja nie jest zalecana wtedy, gdy dostęp do zęba jest znacznie utrudniony, przez co dalsze prace protetyczne nie będą możliwe. Zabieg odradza się też w przypadku, kiedy przykładowy „trzonowiec” ma za krótkie korzenie, leczenie endodontyczne zostało przeprowadzone niepoprawnie albo występują powikłania. Jeżeli chodzi zaś o radektomię, nie powinno się jej wykonywać, gdy np. korzenie są za krótkie, korona jest zbyt długa i rozwijają się choroby przyzębia.